رباغه

لغت نامه دهخدا

( رباغة ) رباغة. [ رَ غ َ ] ( ع اِمص ) بسیاری و فراوانی و کثرت و زیادتی. ( ناظم الاطباء ). بسیاری. ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ). اسم مصدر است از اَرْبَغَ بمعنی بسیار از هر چیز. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس