ربازه

لغت نامه دهخدا

( ربازة ) ربازة. [ رَ زَ ] ( ع مص ) زیرک گردیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). ظریف و باکیاست شدن. ( از اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ). || آکنده گوشت و فربه شدن کبش. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). ربیز گشتن. ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به ربیز شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس