[ویکی اهل البیت] ربابه خانم، (فقیه، فیلسوف، متکلم، محدث، متوفی حدود سال 1297 هـ.ق) دختر ملا محمدصالح برغانی و آمنه خانم قزوینی از زنان فاضل، سخنور، محدث و متکلم بود. او از خاندان علم و دانش بود که بسیاری از مردان و زنان آن از علما و فضلای مبرز زمان خود بشمار می رفتند.
وی مقدمات زبان عربی و ادبیات را در خانواده اش فراگرفت و فقه و اصول و تفسیر و حدیث را از پدر و عمویش ملا محمدتقی برغانی، معروف به شهید ثالث، آموخت. یک دوره حکمت و فلسفه را نزد آخوند شیخ ملا آقا حکمی گذراند و در عرفان نزد عمویش ملا علی برغانی و برادرش میرزا عبدالوهاب برغانی قزوینی تلمذ کرد.
هنگامی که به سن رشد و مرتبه کمال رسید با میرزا هبة الله رفیعی قزوینی ازدواج نمود. او در جایگاه درس و وعظ و ارشاد قرار گرفت و به استنباط احکام شرعی می پرداخت و در مسائل فقهی و علمی فتوا می داد و به نظر و احکام خود عمل می کرد، تا جائی که امید و پناهگاه مستمندان و درماندگان بود. در سخنرانی ها و مجالسش فراوان از ناصرالدین شاه و درباریان و نزدیکانش انتقاد و بدگویی می کرد و به خاطر جایگاه والای علمی او هیچگاه ناصرالدین شاه معترض او نگردید. وی در حدود سال 1297 زندگی را بدرود گفت.
معاونت پژوهش مرکز حوزه های علمیه خواهران, بانوان عالمه و آثار آن ها
وی مقدمات زبان عربی و ادبیات را در خانواده اش فراگرفت و فقه و اصول و تفسیر و حدیث را از پدر و عمویش ملا محمدتقی برغانی، معروف به شهید ثالث، آموخت. یک دوره حکمت و فلسفه را نزد آخوند شیخ ملا آقا حکمی گذراند و در عرفان نزد عمویش ملا علی برغانی و برادرش میرزا عبدالوهاب برغانی قزوینی تلمذ کرد.
هنگامی که به سن رشد و مرتبه کمال رسید با میرزا هبة الله رفیعی قزوینی ازدواج نمود. او در جایگاه درس و وعظ و ارشاد قرار گرفت و به استنباط احکام شرعی می پرداخت و در مسائل فقهی و علمی فتوا می داد و به نظر و احکام خود عمل می کرد، تا جائی که امید و پناهگاه مستمندان و درماندگان بود. در سخنرانی ها و مجالسش فراوان از ناصرالدین شاه و درباریان و نزدیکانش انتقاد و بدگویی می کرد و به خاطر جایگاه والای علمی او هیچگاه ناصرالدین شاه معترض او نگردید. وی در حدود سال 1297 زندگی را بدرود گفت.
معاونت پژوهش مرکز حوزه های علمیه خواهران, بانوان عالمه و آثار آن ها
wikiahlb: ربابه_خانم_دختر_ملا_محمد_صالح_برغانی