ربائع. [ رَ ءِ ] ( ع اِ ) ربایع. ج ِ ربیعة، بمعنی خود آهنی. || سنگ زورآزمای. ( از معجم البلدان ). و رجوع به ربیعة شود.ربائع. [ رَ ءِ ] ( اِخ ) ربایع. چند کوه و مناره بلندند نزدیک سیراء. ( از متن اللغة ) ( از منتهی الارب ) ( از معجم البلدان ).
