ربائب

لغت نامه دهخدا

ربائب. [ رَ ءِ ] ( ع اِ ) ج ِ ربیبة. ( منتهی الارب ) ( متن اللغة ) ( اقرب الموارد ) ( ترجمان علامه جرجانی ) ( دهار ). رجوع به ربیبة شود.

پیشنهاد کاربران

کلمه ( ربائب ) جمع ربیبه است ، که به معنای دختر زن آدمی است ، دختری که از شوهری دیگر آورده و به این مناسبت او را ربوبه نامیده اند که تدبیر مادر او _ که همسر آدمی است - و هر کسی که با آن مادر به خانه ما
...
[مشاهده متن کامل]
آمده به دست ما است ، و این ما هستیم که غالبا تربیت دختران همسرمان را به عهده می گیریم ، هر چند که این معنا دائمی نباشد. ( تفسیر المیزان )

بپرس