رب گوجه فرنگی یا رب بادنجان رومی خمیری غلیظ است که در آشپزی در آن استفاده می شود. برای درست کردن رب گوجه فرنگی بعد از گرفتن دانه ها و پوست گوجه ها آن ها را برای چندین ساعت تحت خلاء می پزند. سپس از غلظت آن کم کرده و دوباره محصول را می پزند تا یک کنستانتره غنی بدست بیاید. در مقابل پوره گوجه فرنگی شامل گوجه فرنگی پخته شده است که ماندگاری اش بین رب گوجه فرنگی و گوجه فرنگی خرد شده قرار می گیرد.
دو نوع گوجه فرنگی محلی و گلخانه ای در بازار موجود است؛ که از هر دو نوع گوجه فرنگی محلی و گلخانه ای می توان استفاده کرد، که هر یک مزایا و کاستی هایی دارد.
گوجه فرنگی محلی رب کمتری می دهد اما باعث می شود رب کپک نزند و دیرتر خراب شود. گوجه فرنگی گلخانه ای گران تر است اما رب بیشتری از آن حاصل می شود. معمولاً به ازای هر ۱۰۰ کیلوگرم گوجه فرنگی گوشتی و آبدار بین ۱۰ تا ۱۵ کیلوگرم رب به دست می آید.
رب گوجه فرنگی برای اولین بار در خانه ها و کارخانه های ایتالیایی تولید شد. ایتالیایی ها برای طعم دار کردن پاستاهای خود با طعمی متفاوت و جدید، تصمیم گرفتند سسی از عصاره گوجه فرنگی تهیه کنند و این شد که سیسیل و دیگر شهرهای جنوب ایتالیا به مهد رب گوجه فرنگی تبدیل شدند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدو نوع گوجه فرنگی محلی و گلخانه ای در بازار موجود است؛ که از هر دو نوع گوجه فرنگی محلی و گلخانه ای می توان استفاده کرد، که هر یک مزایا و کاستی هایی دارد.
گوجه فرنگی محلی رب کمتری می دهد اما باعث می شود رب کپک نزند و دیرتر خراب شود. گوجه فرنگی گلخانه ای گران تر است اما رب بیشتری از آن حاصل می شود. معمولاً به ازای هر ۱۰۰ کیلوگرم گوجه فرنگی گوشتی و آبدار بین ۱۰ تا ۱۵ کیلوگرم رب به دست می آید.
رب گوجه فرنگی برای اولین بار در خانه ها و کارخانه های ایتالیایی تولید شد. ایتالیایی ها برای طعم دار کردن پاستاهای خود با طعمی متفاوت و جدید، تصمیم گرفتند سسی از عصاره گوجه فرنگی تهیه کنند و این شد که سیسیل و دیگر شهرهای جنوب ایتالیا به مهد رب گوجه فرنگی تبدیل شدند.
wiki: رب گوجه فرنگی