رب رب

لغت نامه دهخدا

ربرب. [ رَ رَ ] ( ع اِ ) پاره ای گاوان وحشی. ( آنندراج ). پاره ای گاوان دشتی. ( منتهی الارب ) ( از المنجد ). بچه گاو. ( از مهذب الاسماء ). گروه گاوان دشتی. ج ، رَبارِب. ( ناظم الاطباء ).

گویش مازنی

/rob rob/ از اصوات

پیشنهاد کاربران

بپرس