رایین اسماعیل

دانشنامه آزاد فارسی

رائین ، اسماعیل (بوشهر ۱۲۹۸ـ تهران ۱۳۵۸ش)
روزنامه نگار و مورخ سیاسی دورۀ پهلوی . پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و متوسطه، در ۱۳۲۳ش به تهران آمد و در ادارۀ پست و تلگراف مشغول به کار شد. فعالیت مطبوعاتی خود را از ۱۳۱۸ش با نگارش مقالاتی در نشریۀ خلیج فارس بوشهر آغاز کرد و از ۱۳۲۰ش به بعد، پیوسته به کار مطبوعاتی در نشریاتی چون کیهان، خواندنی ها، تهران مصور، آتش و روشنفکر پرداخت . با گردآوری اسناد و مدارک سیاسی و تاریخی و شرح حال رجال متنفذ در دورۀ پهلوی و قاجار، مقالات جنجالی و افشاگرانه ای نوشت . رائین به کشورهای سوریه ، لبنان ، امریکا، انگلستان ، شوروی و اسرائیل سفر کرد و در این سفرها اسناد و مدارکی برای کتاب های خود فراهم نمود. او از دهۀ ۱۳۴۰ با ساواک و دربار روابط بسیار محرمانه ای داشت ، با این همه، به عنوان نویسنده و مورخی مستقل و ضدرژیم شناخته می شد و در ۱۳۴۴ش به عضویت هیئت مدیرۀ سندیکای نویسندگان و خبرنگاران درآمد. مهم ترین و پرآوازه ترین کتاب او فراموشخانه و فراماسونری در ایران (۱۳۴۶ـ۱۳۴۷) در ۳ جلد است که شرحی تاریخی است از فراماسونری، معرفی لژها و سیاهه ای از نام های فراماسون های ایرانی در دورۀ قاجار و پهلوی . از آثار دیگر اوست : ترجمۀ انجمن های سرّی در انقلاب مشروطیت ایران (تهران ، ۴۶ـ۱۳۴۵) و حقوق بگیران انگلیس در ایران (تهران ، ۱۳۴۷).

پیشنهاد کاربران

بپرس