رایکوف، زدراکو(1927ـ2006م) (Raikov, Zdravko)
مربی تیم ملی فوتبال ایران. در ۱۳۴۷ مربی تیم های ملی بزرگسالان و جوانان ایران شد و دو سال این تیم ها را رهبری کرد. هدایت تیم ملی بزرگسالان را در جام بین المللی دوستی تهران (۱۳۴۷) و سومین دورۀ جام عمران منطقه ای در آنکارا (۱۳۴۸) و سفر دوستانه به شوروی (۱۳۴۸) به عهده داشت و تیم ملی جوانان را در جام جوانان آسیا (۱۹۶۹ و ۱۹۷۰) هدایت کرد. سپس شش سال سرمربی تیم تاج شد (۱۳۴۹ـ ۱۳۵۵). دو سال نیز سرمربی تیم سپاهان اصفهان بود (۱۳۵۵ ـ ۱۳۵۷). او با نوآوری و ابتکار شیوه هایی نوین را به بازیکنان ایرانی آموخت و به جوان گرایی توجه بسیار کرد. بازیکنانی چون ناصر حجازی و غلامحسین مظلومی از کشف های او هستند. وی از بازیکنان معروف باشگاه «وجوودینا» و تیم ملی یوگسلاوی بود. در ۲۷ سالگی به سوئیس رفت و در آن جا سال ها به عنوان بازیکن و مربی اقامت داشت. بعد از بازگشت از تهران به کشورش مربی تیم سابق خود شد و با این تیم در جام باشگاه های اروپا درخشید.
مربی تیم ملی فوتبال ایران. در ۱۳۴۷ مربی تیم های ملی بزرگسالان و جوانان ایران شد و دو سال این تیم ها را رهبری کرد. هدایت تیم ملی بزرگسالان را در جام بین المللی دوستی تهران (۱۳۴۷) و سومین دورۀ جام عمران منطقه ای در آنکارا (۱۳۴۸) و سفر دوستانه به شوروی (۱۳۴۸) به عهده داشت و تیم ملی جوانان را در جام جوانان آسیا (۱۹۶۹ و ۱۹۷۰) هدایت کرد. سپس شش سال سرمربی تیم تاج شد (۱۳۴۹ـ ۱۳۵۵). دو سال نیز سرمربی تیم سپاهان اصفهان بود (۱۳۵۵ ـ ۱۳۵۷). او با نوآوری و ابتکار شیوه هایی نوین را به بازیکنان ایرانی آموخت و به جوان گرایی توجه بسیار کرد. بازیکنانی چون ناصر حجازی و غلامحسین مظلومی از کشف های او هستند. وی از بازیکنان معروف باشگاه «وجوودینا» و تیم ملی یوگسلاوی بود. در ۲۷ سالگی به سوئیس رفت و در آن جا سال ها به عنوان بازیکن و مربی اقامت داشت. بعد از بازگشت از تهران به کشورش مربی تیم سابق خود شد و با این تیم در جام باشگاه های اروپا درخشید.
wikijoo: رایکوف،_ازدراوا_(_ـ۲۰۰۷)