رایِه، ژُرْژ (۱۸۳۹ـ۱۹۰۶)(Rayet, Georges)
اخترشناس فرانسوی. با همکاری شارل ولف، ردۀ جدیدی از ستاره های سفید یا ستاره های زردگون خاص را آشکارسازی کرد که طیفشان شامل خطوط گسیلی پهن هیدروژن و هلیوم است. این ستاره ها را اکنون ستاره های ولف ـ رایه می نامند. رایه در نزدیکی بوردو زاده شد و در دانشسرای عالی درس خواند. در بخش جدید پیش بینی وضع هوا، که اوربن لِوریه آن را در رصدخانۀ پاریس ایجاد کرده بود، به کار مشغول شد تا این که درپی اختلاف نظر بر سر پیش بینی عملی توفان ها از کار برکنار شد. از ۱۸۷۶، استاد اخترشناسی بوردو، و از ۱۸۷۹، سرپرست رصدخانۀ جدیدی در نزدیکی همین دانشگاه، در فلوئیراک، بود. در رصدخانۀ پاریس با شارل ولف همکاری می کرد و در ۱۸۶۵، از نیم سایۀ ماه درخلال یک گرفت عکس برداری کرد. در ۱۸۶۶، نواختری نمایان شد و بعد از آن که درخشش آن به مقدار زیادی نقصان یافت، رایه و ولف نوارهای درخشانی را در طیف آن آشکارسازی کردند. این نوارها نتیجۀ حالتی بود که ممکن است در مراحل آخر تحول نواختر روی دهد. این دو اخترشناس در تحقیقات شان این موضوع را بررسی کردند که آیا ستاره های همیشه درخشان همچنین پدیده ای را نشان می دهند. در ۱۸۷۶، آن ها سه ستاره با این ویژگی را در صورت فلکی دجاجهکشف کردند. در حال حاضر، ستاره های ولف ـ رایه را به نسبت کمیاب می دانند.
اخترشناس فرانسوی. با همکاری شارل ولف، ردۀ جدیدی از ستاره های سفید یا ستاره های زردگون خاص را آشکارسازی کرد که طیفشان شامل خطوط گسیلی پهن هیدروژن و هلیوم است. این ستاره ها را اکنون ستاره های ولف ـ رایه می نامند. رایه در نزدیکی بوردو زاده شد و در دانشسرای عالی درس خواند. در بخش جدید پیش بینی وضع هوا، که اوربن لِوریه آن را در رصدخانۀ پاریس ایجاد کرده بود، به کار مشغول شد تا این که درپی اختلاف نظر بر سر پیش بینی عملی توفان ها از کار برکنار شد. از ۱۸۷۶، استاد اخترشناسی بوردو، و از ۱۸۷۹، سرپرست رصدخانۀ جدیدی در نزدیکی همین دانشگاه، در فلوئیراک، بود. در رصدخانۀ پاریس با شارل ولف همکاری می کرد و در ۱۸۶۵، از نیم سایۀ ماه درخلال یک گرفت عکس برداری کرد. در ۱۸۶۶، نواختری نمایان شد و بعد از آن که درخشش آن به مقدار زیادی نقصان یافت، رایه و ولف نوارهای درخشانی را در طیف آن آشکارسازی کردند. این نوارها نتیجۀ حالتی بود که ممکن است در مراحل آخر تحول نواختر روی دهد. این دو اخترشناس در تحقیقات شان این موضوع را بررسی کردند که آیا ستاره های همیشه درخشان همچنین پدیده ای را نشان می دهند. در ۱۸۷۶، آن ها سه ستاره با این ویژگی را در صورت فلکی دجاجهکشف کردند. در حال حاضر، ستاره های ولف ـ رایه را به نسبت کمیاب می دانند.
wikijoo: رایه،_ژرژ_(۱۸۳۹ـ۱۹۰۶)