رایغ. [ ی ِ ] ( ع ص ) اسم فاعل از ریشه «روغ ». رائغ. راه مایل و کژ. ( از ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( ازاقرب الموارد ) ( از منتهی الارب ). || کسی که در پنهانی گریزد. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || محیل مانند روباه. ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). || کسی که برای صید روباه کمین کند. ( ناظم الاطباء ). || آنکه از راه عدول کند و با مکر و نیرنگ برود. ( از اقرب الموارد ).
