رایشی
لغت نامه دهخدا
رایشی. [ ی ِ ] ( اِخ ) شریح بن حرث قاضی رایشی. دوست و هم پیمان قبیله بنی کندة. وی از تابعان بود و از عمر و جز او روایت دارد، و شعبی و دیگران از او روایت کرده اند. ابن الاثیر می افزاید،گرچه ابوسعد و برخی دیگر او را هم پیمان بنی کندة نوشته اند ولی براستی وی از بنی رائش بن حرث بن معاویةبن ثوربن مرتعبن معاویةبن کندة است که کندة خود فردی است از قبیله بنی راش... ( از اللباب فی تهذیب الانساب ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید