( رایدة ) رایدة. [ ی ِ دَ ] ( ع ص ، اِ ) رائدة. مؤنث راید. اسم فاعل از ریشه «رود». رادة. رُوادة. زنی که در همسایه خود بسیارآمد و شد نماید. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
