راگوچکی

لغت نامه دهخدا

راگوچکی. [ گُچ ْ ] ( اِخ ) یکی از خانواده های مجار که در اردل فرمانروایی کرده است. نخستین تن از این خانواده «سیگموند» میباشد که در سال 1607 م. به رغم میل خود پس از یکسال فرمانروایی مجبور بکناره گیری شد. دومین تن «اختیار ژرژ» است ، که از سال 1630 تا 1648 مدت 18 سال حکومت داشت و از طرف سلطان مرادخان رابع تأیید و تقویت میشد. فرمانروای سوم از این خاندان «کنج ژرژ» بوده که پس از اختیار ژرژ 13 سال ( 1648-1661 ) حکومت کرد، مرگ وی بسال 1735 روی داد. ( از قاموس الاعلام ترکی ج 3 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس