راکوبه

لغت نامه دهخدا

( راکوبة ) راکوبة. [ ب َ ] ( ع اِ ) راکبة. ( اقرب الموارد ). || مؤنث راکوب ، نهال خرمابن بر مادر رسته. ( از المنجد ) ( از متن اللغة ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || شاخ خرمابن بر تنه خرما برآمده. ( از متن اللغة ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس