راکن

/rAkon/

لغت نامه دهخدا

راکن. [ ک ِ ] ( ع ص ) کسی که میل میکند و تکیه مینماید. ( ناظم الاطباء ): هو راکن الی فلان و ساکن الیه. ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

کسی که میل می کند و تکیه می نماید

پیشنهاد کاربران

بپرس