راکض

لغت نامه دهخدا

راکض. [ ک ِ ] ( ع ص ) دونده. ( از متن اللغة ) ( منتهی الارب ). || اسب تاخت کننده. ( ناظم الاطباء ). اسب دواننده. ( آنندراج ). تازنده اسب. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس