( راکبة ) راکبة. [ ک ِ ب َ ] ( ع ص ، اِ ) مؤنث راکب. ج ، رواکب. ( المنجد ). || نهال خرما بر تنه مادر رسته و تا زمین نرسیده. ( از متن اللغة )( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). و رجوع به راکب شود.
