رأس القنطره
لغت نامه دهخدا
رأس القنطرة. [ رَءْ سُل ْ ق َ طَ رَ ] ( اِخ ) قنطره سمرقند. دهی است بسمرقند. ( منتهی الارب ). دهی است قدیم به سمرقند، آنرا خشوفغن گویند، و نسبت بدان قنطری است.از آنجاست ابومنصور جعفربن صادق بن جنید القنطری متوفی بسال 315 هَ. ق. وی از خلف بن عامر البخاری و محمدبن اسحاق بن خزیمه روایت دارد. ( از معجم البلدان ).
رأس القنطرة. [ رَءْ سُل ْ ق َ طَ رَ ] ( اِخ ) محله ای است به نیشابور. ( منتهی الارب ). رجوع به قنطرة نیسابور در معجم البلدان شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید