رأس التنین. [ رَءْ سُت ْ ت ِن ْ نی ] ( اِخ ) ( اصطلاح فلک ) قسمتی از تنین که بمنزله سر او توهم شده و حاوی راقص و عوائد و رُبع میباشد. ( از صور الکواکب ص 41 ). و رجوع به تنین و صورت تنین در صور الکواکب صص 41-42 شود.
