رأراء

لغت نامه دهخدا

رأراء. [ رَءْ ] ( ع ص ) زن آراسته و زیب داده چشم. ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). رأراء. رأراءة. رأراءة. ( از اقرب الموارد ). || آنکه «ر» را غین تلفظ کند، و متعربه بغداد چنین بوده اند. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).

رأراء. [ رَءْ رَءْ ] ( ع ص ) رأراء. رأراءة. زن آراسته چشم. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). زنی که چشمانش را بیاراید. ( از اقرب الموارد ). || مرد تیزنگرنده و برگرداننده سیاهی چشم را. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). برگرداننده چشم. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به رأراء و رأراء شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس