راهه

لغت نامه دهخدا

راهه. [ هََ / هَِ ] ( ص نسبی ، اِ ) منسوب به راه. ( ناظم الاطباء ). راه مثل چارراهه. ( فرهنگ نظام ).
- آب راهه ؛ راه آب و مجرای آب و نهر. ( ناظم الاطباء ).
|| گذرگاه سیل. || سیلاب.

فرهنگ فارسی

راه مثل چار راهه

فرهنگستان زبان و ادب

{duct} [علوم جَوّ] منطقه ای در جوّ یا اقیانوس که خواص فیزیکی آن در راستای قائم به گونه ای تغیـیر می کنـد که امواج ایجـادشده در راستاهای مختلف در درون آن به تله می افتند و هدایت می شوند

دانشنامه عمومی

راهه ( به لاتین: Raahe ) یک شهرک در فنلاند است که در اوستروبوتنیای شمالی واقع شده است. این شهرک در سال ۲۰۱۷ میلادی ۲۵٬۰۶۸ نفر جمعیت داشته است.
شهرهای کوشیتسه و بخش شلفتیو خواهرخوانده های راهه هستند.
عکس راههعکس راههعکس راهه
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

راهِه (aisle)
در معماری کلیسا، معمولاً فضاهای موازی با شبستان یا ناو، که بین شبستان و دیوارهای خارجی واقع اند. در کلیساهای وسیع تر، جایگاه همسرایان و بازوهای عرضیِ کلیسا هم ممکن است در راهرو قرار گیرند. در بعضی از کلیساها بین ردیف ستون ها دو راهرو وجود دارد.

پیشنهاد کاربران

بپرس