راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی. راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی یا دی اس ام ( انگلیسی: Diagnostic and Statistical Manual of Psychiatric Disorders, و به اختصار DSM ) یک زبان مشترک و استاندارد برای طبقه بندی اختلالات روانی ارائه می کند و توسط انجمن روان پزشکی آمریکا تهیه شده است. این راهنما برپایه مجموعه ای از نظر پزشکان، پژوهشگران، فهرست داروهای روان پزشکی، بنگاه های بیمه، صنایع داروسازی و در همکاری پیاپی با آی. سی. دی و سازمان بهداشت جهانی تهیه شده است.
آخرین نسخه این راهنما، ویرایش پنجم آن دی اس ام - ۵ است که در سال ۲۰۱۳ میلادی منتشر شده است. این کتاب به فارسی نیز ترجمه شده است. [ ۱]
نیاز به طبقه بندی اختلال های روانی در تمامی طول تاریخ پزشکی بدیهی به نظر رسیده است، ولی در مورد اینکه کدام یک از اختلال ها را باید مد نظر قرار داد و نیز اینکه مناسب ترین شیوه سازماندهی آن ها کدام است توافق چندانی وجود نداشته است. [ ۲] [ ۳]
در ایالات متحده آمریکا نیاز به جمع آوری اطلاعات آماری انگیزه اولیه برای طبقه بندی اختلال های روانی به شمار می رفت. نخستین اقدام رسمی برای گردآوری اطلاعات دربارهٔ بیماری های روانی در آمریکا ثبت فراوانی یک طبقه از بیماری های روانی تحت عنوان «کانائی - دیوانگی» در سرشماری ۱۸۴۰ بود. در سرشماری سال ۱۸۸۰ بین هفت طبقه از بیماری های روانی یعنی مانی ( شیدایی ) ، مالیخولیا، مونومانی یا مشغولیت فکری بیمارگون به یک موضوع خاص، فلج ناقص، زوال عقل، می بارگی یا الکلیسم و صرع تمایز قائل شدند. در سال ۱۹۱۷ کمیته آماری انجمن روان پزشکی آمریکا، همراه با کمیسیون ملی بهداشت روانی، طرحی را تدوین کردند، که از سوی اداره سرشماری برای آمارگیری هماهنگ، از بیمارستان های روانی مورد استفاده قرار گرفت. پس از آن انجمن روان پزشکی آمریکا با همکاری آکادمی پزشکی نیویورک تدوین مجموعه اصطلاحات روان پزشکی قابل قبول همگانی را آغاز کرد، و قرار بر آن شد که انجمن پزشکی آمریکا آن را در نخستین چاپ مجموعه اصطلاحات طبقه بندی استاندارد بیماری ها بگنجاند. [ ۴]
بعدها از سوی ارتش آمریکا مجموعه اصطلاحات گسترده تری تدوین شد تا نشانه های بیماران سرپایی مانند اختلال های روانی فیزیولوژیکی شخصیتی حاد افراد نظامی و سربازان سابق جنگ جهانی دوم به نحو بهتری در آن گنجانده شود. مقارن با آن سازمان جهانی بهداشت ششمین چاپ طبقه بندی بین المللی بیماری ها ( ICD ) را منتشر کرد که برای نخستین بار در آن مبحث اختلال های روانی گنجانده شده بود. آی. سی. دی - ۶ تحت تأثیر شدید مجموعه اصطلاحات اداره سربازان سابق قرار داشت و شامل ده طبقه برای روان پریش ها، ٩ طبقه برای روان رنجورها، و هفت طبقه برای اختلال های منش رفتار و هوش بود. کمیته مجموعه اصطلاحات و آمار انجمن روان پزشکی آمریکا نسخه متفاوتی از آی. سی. دی - ۶ را به عنوان اولین چاپ راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی ( DSM - ۱ ) در سال ۱۹۵۲ منتشر کرد. [ ۵] دی اس ام - ۱ واژه نامه ای داشت که طبقات تشخیصی در آن توصیف شده و نخستین راهنمای رسمی اختلال های روانی بود که بر کاربرد بالینی تأکید داشت. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآخرین نسخه این راهنما، ویرایش پنجم آن دی اس ام - ۵ است که در سال ۲۰۱۳ میلادی منتشر شده است. این کتاب به فارسی نیز ترجمه شده است. [ ۱]
نیاز به طبقه بندی اختلال های روانی در تمامی طول تاریخ پزشکی بدیهی به نظر رسیده است، ولی در مورد اینکه کدام یک از اختلال ها را باید مد نظر قرار داد و نیز اینکه مناسب ترین شیوه سازماندهی آن ها کدام است توافق چندانی وجود نداشته است. [ ۲] [ ۳]
در ایالات متحده آمریکا نیاز به جمع آوری اطلاعات آماری انگیزه اولیه برای طبقه بندی اختلال های روانی به شمار می رفت. نخستین اقدام رسمی برای گردآوری اطلاعات دربارهٔ بیماری های روانی در آمریکا ثبت فراوانی یک طبقه از بیماری های روانی تحت عنوان «کانائی - دیوانگی» در سرشماری ۱۸۴۰ بود. در سرشماری سال ۱۸۸۰ بین هفت طبقه از بیماری های روانی یعنی مانی ( شیدایی ) ، مالیخولیا، مونومانی یا مشغولیت فکری بیمارگون به یک موضوع خاص، فلج ناقص، زوال عقل، می بارگی یا الکلیسم و صرع تمایز قائل شدند. در سال ۱۹۱۷ کمیته آماری انجمن روان پزشکی آمریکا، همراه با کمیسیون ملی بهداشت روانی، طرحی را تدوین کردند، که از سوی اداره سرشماری برای آمارگیری هماهنگ، از بیمارستان های روانی مورد استفاده قرار گرفت. پس از آن انجمن روان پزشکی آمریکا با همکاری آکادمی پزشکی نیویورک تدوین مجموعه اصطلاحات روان پزشکی قابل قبول همگانی را آغاز کرد، و قرار بر آن شد که انجمن پزشکی آمریکا آن را در نخستین چاپ مجموعه اصطلاحات طبقه بندی استاندارد بیماری ها بگنجاند. [ ۴]
بعدها از سوی ارتش آمریکا مجموعه اصطلاحات گسترده تری تدوین شد تا نشانه های بیماران سرپایی مانند اختلال های روانی فیزیولوژیکی شخصیتی حاد افراد نظامی و سربازان سابق جنگ جهانی دوم به نحو بهتری در آن گنجانده شود. مقارن با آن سازمان جهانی بهداشت ششمین چاپ طبقه بندی بین المللی بیماری ها ( ICD ) را منتشر کرد که برای نخستین بار در آن مبحث اختلال های روانی گنجانده شده بود. آی. سی. دی - ۶ تحت تأثیر شدید مجموعه اصطلاحات اداره سربازان سابق قرار داشت و شامل ده طبقه برای روان پریش ها، ٩ طبقه برای روان رنجورها، و هفت طبقه برای اختلال های منش رفتار و هوش بود. کمیته مجموعه اصطلاحات و آمار انجمن روان پزشکی آمریکا نسخه متفاوتی از آی. سی. دی - ۶ را به عنوان اولین چاپ راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی ( DSM - ۱ ) در سال ۱۹۵۲ منتشر کرد. [ ۵] دی اس ام - ۱ واژه نامه ای داشت که طبقات تشخیصی در آن توصیف شده و نخستین راهنمای رسمی اختلال های روانی بود که بر کاربرد بالینی تأکید داشت. [ ۶]
