لغت نامه دهخدا
راهن. [ هَِ ] ( ع ص ) رهن کننده. ( از اقرب الموارد ) ( از شعوری ج 2 ورق 11 ). گروکننده. ( آنندراج ) ( مهذب الاسماء ) ( رشیدی ). گروستاننده. || ثابت. ( متن اللغة ) ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). دائم. ( آنندراج ).
- طعام راهن ؛ طعام دائم. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
|| آماده. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). || لاغر از مردم و شتر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). لاغر. ( آنندراج ).
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱ - گرو گذارنده . ۲ - ثابت دایم .
مرتهن . رهن کننده . گرو کننده . یا ثابت .یا آماده . یا لاغر از مردم و شتر .
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
مترادف ها
بستانکار، راهن، متعهدله
راهن، گروگذار
راهن، گروگذار
فارسی به عربی
پیشنهاد کاربران
راهن ؛رهن دهنده یا کسی که رهن بر علیه اوست
مرتهن؛رهن گیرنده یا کسی که رهن به نفع اوست
در لفظ عامیانه یعنی بدهکار وطلبکار، دائن ومدیون
مرتهن؛رهن گیرنده یا کسی که رهن به نفع اوست
در لفظ عامیانه یعنی بدهکار وطلبکار، دائن ومدیون
راهن: کسی که مالی را گِرو می گذارد.
مرتهن: کسی که مالی را گِرو می گیرد.
مرهون: مالی که به گِرو گذاشته شده است.
مرتهن: کسی که مالی را گِرو می گیرد.
مرهون: مالی که به گِرو گذاشته شده است.
آپارتمان = مال مرهونه
راهن = بدهکاریامالک آپارتمان که آپارتمان خودرابه خاطربدهی اش گروگذاشته
مرتهن = طلبکاریاوام دهنده
راهن = بدهکاریامالک آپارتمان که آپارتمان خودرابه خاطربدهی اش گروگذاشته
مرتهن = طلبکاریاوام دهنده
رهن دهنده، مدیون
راهن ( Borrower )
:[اصطلاح بیمه]شخص وام گیرنده که بیمه نامه ای بعنوان وثیقه نزد مرتهن می گذارد.
:[اصطلاح بیمه]شخص وام گیرنده که بیمه نامه ای بعنوان وثیقه نزد مرتهن می گذارد.
کسی که رهن میده
کسی که مالی را نزد دیگری به رهن می گذارد