راهروی. [ رَ / رُ ] ( حامص مرکب ) مسافرت و سیاحت. ( ناظم الاطباء ). عمل راهرو. طی طریق. راه پیمایی. راه نوردی. || سلوک. ( یادداشت مؤلف ) : جفا نه پیشه درویشی است و راهروی بیار باده که این سالکان نه مرد رهند.
حافظ.
نیست این راستی و راهروی که چنان راست که گویی نشوی.