راه پوییدن. [ دَ ] ( مص مرکب ) راه پوئیدن.راه سپردن. راه رفتن. ( از ارمغان آصفی ). راه نوردیدن. ( از آنندراج ). طی طریق کردن. شتافتن : راه بی حاصل مپوی و یار بی پروا مگیرتخم در خارا میفشان خشت بر دریا مزن.قاآنی.
