راه پذیر

لغت نامه دهخدا

راه پذیر. [ پ َ ] ( نف مرکب ) مقابل راهنمای. ( یادداشت مؤلف ). که راه و طریقی بپذیرد : آگاه باش که درازی و کوتاهی افتد برانگیختن را از بهر یافتن متعلم راه پذیر از عالم راهنمای... ( کشف المحجوب سجستانی ).

فرهنگ فارسی

مقابل راهنمای . که راه و طریقی بپذیرد .

پیشنهاد کاربران

بپرس