راه نواختن

لغت نامه دهخدا

راه نواختن. [ ن َ ت َ ] ( مص مرکب ) نواختن تار و آلات موسیقی. زدن نغمه و نوا. آهنگ زدن. نواختن آهنگ. نواختن نغمه موسیقی :
ملک دل داده تا مطرب چه سازد
کدامین راه و دستان را نوازد.
نظامی.
و رجوع به راه درمعنی موسیقی و سرود و آواز شود.

فرهنگ فارسی

نواختن تار و آلات موسیقی . زدن نغمه و نوا . آهنگ زدن . نواختن آهنگ .

پیشنهاد کاربران

بپرس