/raahe shaaabbaasi/ به جاده ی سنگ فرشی که گرگان و مازندران را به هم ارتباط می داد، راه شاه عباسی گفته می شداین راه در زمان شاه عباس اول صفوی شرق مازندران را به غرب متصل می کردایالات یاد شده پیش از آن جاده ی مستقیمی نداشت، و کوره راه های مختلفی در مازندران و گرگان موجود بود که بسیار پرگل و لای بوده و چهارپایان در آن فرو می رفتنددر سال ۰۳ ه ق( ۶ - م)به دستور شاه عباس صفوی، سار و تقی که وزیر کل ایالت شد برای انجام این کار از نیروی کار روستاییان منطقه استفاده نموده و جاده را با سنگ، گچ و آهک و آجر ساختدر آب راه ها پل احداث کردندسطح جاده را نسبت به اراضی حاشیه ی جاده مقداری بالاتر آوردند و دو طرف آن را نهر کندنداین جاده ۳۰۰ مایل طول و بیش از ۳۰ متر عرض داشتاحداث این راه سبب گردید که اهالی گرگان و مازندران بتواند به عراق
