راه سبز

راه سبز یا راه سازی سبز ( به انگلیسی: Greenway ) ، معمولاً مسیری با کاربری مشترک در امتداد نواری از زمین های توسعه نیافته، در یک منطقه شهری یا روستایی است که برای استفاده تفریحی یا حفاظت از محیط زیست در نظر گرفته شده است. [ ۱] [ ۲] راه های سبز غالباً از راه آهن های رهاشده، مسیرهای یدک کش کانال، خدمات شهری یا حقوق مشابه یا زمین های صنعتی رهاشده ایجاد می شوند. مسیرهای سبز همچنین می توانند پارک های خطی باشند و می توانند به عنوان گذرگاه های حیات وحش عمل کنند. سطح مسیر ممکن است آسفالت باشد و اغلب به چندین کاربر خدمات می دهد: پیاده رو، دونده، دوچرخه سوار، اسکیت باز و کوهنورد. [ ۳] یکی از ویژگی های راه های سبز، همان طور که توسط انجمن راه های سبز اروپا تعریف شده است، «آسانی عبور» است: به این معنا که آن ها دارای «شیب کم یا صفر» هستند، به طوری که همهٔ «انواع کاربران، از جمله افراد دارای اختلال حرکتی» می توانند از آن ها استفاده کنند. [ ۴]
در جنوب انگلستان، این اصطلاح همچنین به مسیرهای باستانی یا خطوط سبز اشاره دارد، به ویژه آن هایی که در مناطق پایین گچی مانند ریجوی یافت می شوند. [ ۵]