رانیتیدین ( به انگلیسی: Ranitidine ) دارویی است که کاربرد اصلی آن در درمان زخم معده و گاستریت است. این دارو در درمان کوتاه مدت زخم های فعال دوازدهه یا زخم های فعال و خوش خیم معده، ( در مقادیر کم برای پیشگیری از عود زخم دوازدهه مصرف می شود ) ، حالات مرضی ترشح بیش از حد اسید معده مانند نشانگان زولینگر - الیسون، برگشت محتویات معده به مری نیز مورد استفاده قرار می گیرد. طبق تحقیقات دانشمندان آمریکا این دارو سرطان زا است اما اثبات نشده است. [ ۳] در آوریل ۲۰۲۰ این دارو به دلیل نگرانی هایی پیرامون سرطان زا بودن آن، از بازار آمریکا جمع آوری شده است. [ ۴] در تاریخ ۲۵ فروردین ۱۳۹۹ سازمان غدا و داروی ایران با انتشار خبری در وب سایت خود ضمن اعلام حذف فرآورده های رانیتیدین از بازار دارویی کشور، از بیماران خواست مصرف رانیتیدین را متوقف و با پزشک معالج خود برای داروهای جایگزین مشورت کنند. [ ۵]
رانیتیدین دارویی است که با مهار گیرنده های H2 ( هیستامین نوع دو ) سلولهای جانبی ترشح اسید معده را کم می کند و به درمان ناراحتی های ناشی از افزایش اسید معده کمک می کند.
هر ۱۲ ساعت
بزرگسالان: در درمان قرحه خوش خیم گوارشی، قرحه ناشی از مصرف داروها، بازگشت محتویات معده به مری و سؤهاضمه مزمن مقدار ۱۵۰ میلی گرم ۲ بار در روز ( صبح و شب ) یا ۳۰۰ میلی گرم موقع خواب برای مدت ۸–۴ هفته مصرف می شود. در درمان نشانگان زولینگر - الیسون ۱۵۰ میلی گرم ۳ بار در روز تا حداکثر g/day6 در مقادیر منقسم مصرف می شود. کودکان: در درمان قرحه گوارشی mg/day۴–۲ دو بار در روز تا حداکثر mg/day۳۰۰ مصرف می شود. مقدار مصرف نگهدارنده تا ۱۵۰ میلی گرم در شب است.
برای کاهش اسید معده قبل از اعمال جراحی یا زایمان مقدار ۱۵۰–۵۰ میلی گرم ۲–۵/۰ ساعت قبل از القای بیهوشی به صورت عضلانی یا تزریق آهسته وریدی مصرف می شود.
رانیتیدین به شکل قرص و آمپول و شربت ساخته می شود. قرص با میزان کمتر از ۱۵۰ میلی گرم بدون نسخه پزشکی است.
• کشیدن سیگار موجب کاهش اثر این دارو می شود.
• در بیماران سالخورده یا مبتلا به نارسایی کبدی یا کلیوی ممکن است به کاهش مقدار مصرف دارو نیاز باشد.
• در صورت کهیر پوستی مصرف کردن رانیتیدین را قطع کنید و پزشک را مطلع کنید.
• بیمارانی که به سایمتیدین عدم تحمل نشان می دهند، ممکن است این دارو را نیز تحمل نکنند.
• در سیروز کبدی و ناراحتی های کلیوی متوسط تا شدید، خطر بروز عوارض جانبی به خصوص عوارض عصبی دارو وجود دارد.
• مصرف این دارو بیش از ۱۲ هفته مداوم توصیه نمی شود.
• این دارو جزو داروهای گروه B در بارداری است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفرانیتیدین دارویی است که با مهار گیرنده های H2 ( هیستامین نوع دو ) سلولهای جانبی ترشح اسید معده را کم می کند و به درمان ناراحتی های ناشی از افزایش اسید معده کمک می کند.
هر ۱۲ ساعت
بزرگسالان: در درمان قرحه خوش خیم گوارشی، قرحه ناشی از مصرف داروها، بازگشت محتویات معده به مری و سؤهاضمه مزمن مقدار ۱۵۰ میلی گرم ۲ بار در روز ( صبح و شب ) یا ۳۰۰ میلی گرم موقع خواب برای مدت ۸–۴ هفته مصرف می شود. در درمان نشانگان زولینگر - الیسون ۱۵۰ میلی گرم ۳ بار در روز تا حداکثر g/day6 در مقادیر منقسم مصرف می شود. کودکان: در درمان قرحه گوارشی mg/day۴–۲ دو بار در روز تا حداکثر mg/day۳۰۰ مصرف می شود. مقدار مصرف نگهدارنده تا ۱۵۰ میلی گرم در شب است.
برای کاهش اسید معده قبل از اعمال جراحی یا زایمان مقدار ۱۵۰–۵۰ میلی گرم ۲–۵/۰ ساعت قبل از القای بیهوشی به صورت عضلانی یا تزریق آهسته وریدی مصرف می شود.
رانیتیدین به شکل قرص و آمپول و شربت ساخته می شود. قرص با میزان کمتر از ۱۵۰ میلی گرم بدون نسخه پزشکی است.
• کشیدن سیگار موجب کاهش اثر این دارو می شود.
• در بیماران سالخورده یا مبتلا به نارسایی کبدی یا کلیوی ممکن است به کاهش مقدار مصرف دارو نیاز باشد.
• در صورت کهیر پوستی مصرف کردن رانیتیدین را قطع کنید و پزشک را مطلع کنید.
• بیمارانی که به سایمتیدین عدم تحمل نشان می دهند، ممکن است این دارو را نیز تحمل نکنند.
• در سیروز کبدی و ناراحتی های کلیوی متوسط تا شدید، خطر بروز عوارض جانبی به خصوص عوارض عصبی دارو وجود دارد.
• مصرف این دارو بیش از ۱۲ هفته مداوم توصیه نمی شود.
• این دارو جزو داروهای گروه B در بارداری است.
wiki: رانیتیدین