رانون

لغت نامه دهخدا

رانون. ( اِخ ) رانوناء. وادی و رودباری است و سیل آن به وادی بطحان میریزد. ( منتهی الارب ). و رجوع به رانوناء شود.

گویش مازنی

/raa noon/ نان روغنی که به عنوان ره توشه ی مسافرین مورد استفاده قرار گیرد

پیشنهاد کاربران

بپرس