رانه یخ

رانه یخ[ ۱] ( انگلیسی: Drift ice ) به دریایخی گفته می شود که به خط ساحلی یا چیز ثابت دیگری مانند تپه های زیرآبی یا یخ کوه های زمینی متصل نیست. بر خلاف یخ بسته[ ۲] ( fast ice ) که به یک چیز ثابت متصل است، رانه یخ بر اثر عواملی مانند باد و جریان اقیانوسی حرکت می کند و از این رو به نام رانه یخ نامیده شده است. هنگامی که رانه یخ ها به یکدیگر متصل شده و یک توده بزرگ را تشکیل دهند، یخ تود[ ۳] ( pack ice ) نامیده می شود. باد و جریان های اقیانوسی می توانند با انباشتن این یخ ها، پشته هایی به ارتفاع چندین متر راب به جود بیاورند که چالشی برای کشتی های یخ شکن و تأسیسات فراساحلی فعال در دریاها و اقیانوس های سرد به شمار می روند.
رانه یخ ها بر امنیت ناوبری دریایی، اقلیم کره زمین و وضعیت زمین شناختی و زیست شناختی آن تأثیر دارند.
دو یخ تود عمده زمین عبارتند از توده یخ شمالگان و توده یخ جنوبگان. مهم ترین پهنه های یخ تودها، توده های یخ قطبی است که در مناطق قطبی زمین از آب دریا تشکیل شده اند: توده یخ شمالگان در اقیانوس شمالگان و توده یخ جنوبگان در اقیانوس جنوبگان. اندازه یخ تودهای قطبی در طول سال بر اثر تغییرات فصلی دما تغییر می کند. یه دلیل حجم زیاد آب ورودی و خروجی از یخ تودها به اقیانوس و اتمسفر، رفتار یخ تودها اثر مهمی در تغییرات اقلیمی کره زمین دارد.