رانِۀ قارّه ای (continental drift)
رانِه قارّه ای
رانِه قارّه ای
نظریه ای در زمین شناسی. براساس آن، حدود ۲۵۰ تا ۲۰۰میلیون سال قبل، زمین فقط شاملِ بزرگ قاره ای، با نام پانگه آ، بود که بعدها تجزیه شد و قاره های شناخته شدۀ امروزی پدید آمدند. این تئوری را آلفرد وِگنِر، هواشناس آلمانی، پیشنهاد کرد (۱۹۱۲)، امّا تا دهۀ ۱۹۶۰، حرکاتِ گسترۀ پوستۀ زمین از سوی زمین شناسان حتی توجیه نداشت و پذیرفته نشد. نظریۀ زمین ساخت صفحه ای رفته رفته جانشین نظریۀ رانۀ قاره ای شد. طبق نظریۀ وِگنِر، قاره ها از میان گوشتۀ تحتانی و پوستۀ اقیانوسی راه باز می کنند، امّا طبق نظریۀ زمین ساخت صفحه ای، قاره ها جزیی از صفحات سنگ سپهریِ (لیتوسفری) بزرگ ترند که شامل پوستۀ اقیانوسی نیز می شوند، و به صورت جانبی روی سطح زمین حرکت می کنند. قاره ها موقعیت خود را آرام آرام تغییر می دهند و عامل آن گردش سیال در زیر پوستۀ زمین است. تا پیش از ۲۰۰ میلیون سال قبل، فقط یک ابرقاره، با نام پانگه آ، وجود داشت. در ۲۰۰میلیون سال قبل، قاره ها شروع به جداشدن کردند و در حدود ۵۰میلیون سال قبل، به موقعیت فعلی خود رسیدند.
رانِه قارّه ای
رانِه قارّه ای
نظریه ای در زمین شناسی. براساس آن، حدود ۲۵۰ تا ۲۰۰میلیون سال قبل، زمین فقط شاملِ بزرگ قاره ای، با نام پانگه آ، بود که بعدها تجزیه شد و قاره های شناخته شدۀ امروزی پدید آمدند. این تئوری را آلفرد وِگنِر، هواشناس آلمانی، پیشنهاد کرد (۱۹۱۲)، امّا تا دهۀ ۱۹۶۰، حرکاتِ گسترۀ پوستۀ زمین از سوی زمین شناسان حتی توجیه نداشت و پذیرفته نشد. نظریۀ زمین ساخت صفحه ای رفته رفته جانشین نظریۀ رانۀ قاره ای شد. طبق نظریۀ وِگنِر، قاره ها از میان گوشتۀ تحتانی و پوستۀ اقیانوسی راه باز می کنند، امّا طبق نظریۀ زمین ساخت صفحه ای، قاره ها جزیی از صفحات سنگ سپهریِ (لیتوسفری) بزرگ ترند که شامل پوستۀ اقیانوسی نیز می شوند، و به صورت جانبی روی سطح زمین حرکت می کنند. قاره ها موقعیت خود را آرام آرام تغییر می دهند و عامل آن گردش سیال در زیر پوستۀ زمین است. تا پیش از ۲۰۰ میلیون سال قبل، فقط یک ابرقاره، با نام پانگه آ، وجود داشت. در ۲۰۰میلیون سال قبل، قاره ها شروع به جداشدن کردند و در حدود ۵۰میلیون سال قبل، به موقعیت فعلی خود رسیدند.
wikijoo: رانه_قاره_ای