تاکنون ۱۸ رانندهٔ فرمول یک اهل استرالیا در مسابقات جهانی فرمول یک شرکت کرده اند که ۱۵ نفر از آن ها از زمان آغاز مسابقات قهرمانی جهان در سال ۱۹۵۰ دست کم در یک مسابقه حضور داشته اند، و ۳ نفر دیگر نیز از احراز صلاحیت جا مانده اند. دو رانندهٔ استرالیایی تا امروز موفق به کسب عنوان قهرمان رانندگان جهان شده اند: جک برابام، که سه بار این عنوان را کسب کرده است، و آلن جونز که آخرین قهرمان استرالیایی جهان بوده است. دنیل ریکاردو و اسکار پیاستری تنها راننده های استرالیایی در فصل جاری و فعال در این ورزش هستند
دو رانندهٔ استرالیایی برندهٔ عنوان قهرمانی رانندگان جهان شده اند: جک برابام در فصل های ۱۹۵۹، ۱۹۶۰ و ۱۹۶۶، و آلن جونز در فصل ۱۹۸۰. برابام تنها راننده ای است که با یکی از خودروهای خودش به عنوان قهرمانی دست یافته است ( یک خودروی برابام در فصل ۱۹۶۶ ) . دوازده راننده استرالیایی دیگر نیز دست کم یک مسابقه را شروع کرده اند که از میان آن ها مارک وبر و دنیل ریکاردو تنها رانندگانی هستند که حداقل در یک گراند پری به پیروزی رسیده اند. [ ۱]
دنیل ریکاردو، که در سال ۲۰۱۱ نخستین حضورش در فرمول یک را تجریه کرد، اولین رانندهٔ اهل استرالیای غربی بود که وارد مسابقات فرمول یک شد. [ ۲] او در سال ۲۰۱۱ به عنوان یک رانندهٔ آزمایشی به تیم رد بول پیوسته بود و برای سال ۲۰۱۰ به عنوان رانندهٔ ذخیرهٔ این تیم منصوب شد. او در نیمهٔ دوم فصل ۲۰۱۱ به تیم اچ آرتی قرض داده شد و سپس در فصل ۲۰۱۲ به عنوان رانندهٔ تمام وقت به تیم تورو روسو پیوست. [ ۳] ریکاردو پس از آنکه در فصل ۲۰۱۳ نیز با تورو روسو باقی ماند، برای فصل بعدی به رد بول ریسینگ منتقل شد و تا پایان فصل ۲۰۱۸ برای این تیم رانندگی کرد. او در طول دوران همکاری خود با رد بول مجموعاً در ۷ مسابقه پیروز شد و ۲۹ بار بر روی سکو رفت. او برای فصل ۲۰۱۹ به رنو ملحق شد و اکنون نیز برای این تیم رانندگی می کند. [ ۴]
جک برابام با کسب سه عنوان قهرمانی جهان، موفق ترین رانندهٔ استرالیایی تاریخ است. [ ۱] او در هریک از فصل های ۱۹۵۵ و ۱۹۵۶ به یک گراند پری وارد شد و سرانجام به عنوان یک رانندهٔ تمام وقت به کوپر پیوست. او در پنج مسابقه از هشت مسابقهٔ فصل ۱۹۵۹ بر روی سکو رفت که شامل دو پیروزی نیز می شدند. این فصل نخستین مقام قهرمانی جهان را برای او به همراه داشت. برابام پس از این و در سال بعد نیز با پیروزی در پنج مسابقهٔ پیاپی این عنوان را برای خود حفظ کرد. با تغییرات صورت گرفته در قوانین مسابقات برای فصل ۱۹۶۱، تحولاتی در تیم ها رخ داد و کوپر این تغییرات را نپذیرفت؛ در نتیجه برابام نیز تنها موفق شد دو مسابقه را به پایان برساند. دانسته های او در زمینهٔ مکانیک این فرصت را در اختیارش قرار داد تا از فصل ۱۹۶۱ تیم خودش را تشکیل دهد و تیم برابام به یکی از مهم ترین تیم ّای فرمول یک تبدیل شد. پیروزی تاریخی زمانی رقم خورد که جک برابام تبدیل به نخستین شخصی شد که سوار بر خودرویی با نام خودش موفق به کسب مقام قهرمانی جهان می شد. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدو رانندهٔ استرالیایی برندهٔ عنوان قهرمانی رانندگان جهان شده اند: جک برابام در فصل های ۱۹۵۹، ۱۹۶۰ و ۱۹۶۶، و آلن جونز در فصل ۱۹۸۰. برابام تنها راننده ای است که با یکی از خودروهای خودش به عنوان قهرمانی دست یافته است ( یک خودروی برابام در فصل ۱۹۶۶ ) . دوازده راننده استرالیایی دیگر نیز دست کم یک مسابقه را شروع کرده اند که از میان آن ها مارک وبر و دنیل ریکاردو تنها رانندگانی هستند که حداقل در یک گراند پری به پیروزی رسیده اند. [ ۱]
دنیل ریکاردو، که در سال ۲۰۱۱ نخستین حضورش در فرمول یک را تجریه کرد، اولین رانندهٔ اهل استرالیای غربی بود که وارد مسابقات فرمول یک شد. [ ۲] او در سال ۲۰۱۱ به عنوان یک رانندهٔ آزمایشی به تیم رد بول پیوسته بود و برای سال ۲۰۱۰ به عنوان رانندهٔ ذخیرهٔ این تیم منصوب شد. او در نیمهٔ دوم فصل ۲۰۱۱ به تیم اچ آرتی قرض داده شد و سپس در فصل ۲۰۱۲ به عنوان رانندهٔ تمام وقت به تیم تورو روسو پیوست. [ ۳] ریکاردو پس از آنکه در فصل ۲۰۱۳ نیز با تورو روسو باقی ماند، برای فصل بعدی به رد بول ریسینگ منتقل شد و تا پایان فصل ۲۰۱۸ برای این تیم رانندگی کرد. او در طول دوران همکاری خود با رد بول مجموعاً در ۷ مسابقه پیروز شد و ۲۹ بار بر روی سکو رفت. او برای فصل ۲۰۱۹ به رنو ملحق شد و اکنون نیز برای این تیم رانندگی می کند. [ ۴]
جک برابام با کسب سه عنوان قهرمانی جهان، موفق ترین رانندهٔ استرالیایی تاریخ است. [ ۱] او در هریک از فصل های ۱۹۵۵ و ۱۹۵۶ به یک گراند پری وارد شد و سرانجام به عنوان یک رانندهٔ تمام وقت به کوپر پیوست. او در پنج مسابقه از هشت مسابقهٔ فصل ۱۹۵۹ بر روی سکو رفت که شامل دو پیروزی نیز می شدند. این فصل نخستین مقام قهرمانی جهان را برای او به همراه داشت. برابام پس از این و در سال بعد نیز با پیروزی در پنج مسابقهٔ پیاپی این عنوان را برای خود حفظ کرد. با تغییرات صورت گرفته در قوانین مسابقات برای فصل ۱۹۶۱، تحولاتی در تیم ها رخ داد و کوپر این تغییرات را نپذیرفت؛ در نتیجه برابام نیز تنها موفق شد دو مسابقه را به پایان برساند. دانسته های او در زمینهٔ مکانیک این فرصت را در اختیارش قرار داد تا از فصل ۱۹۶۱ تیم خودش را تشکیل دهد و تیم برابام به یکی از مهم ترین تیم ّای فرمول یک تبدیل شد. پیروزی تاریخی زمانی رقم خورد که جک برابام تبدیل به نخستین شخصی شد که سوار بر خودرویی با نام خودش موفق به کسب مقام قهرمانی جهان می شد. [ ۵]
