راندگانات. ( اِ ) راندانغات. بعقیده پاین اسمیت معنی آن چوبها و چرخ آسیای دندانه دار است ، ولی بعقیده وولرس از ریشه فارسی است و قسمت اول آن رانده از مصدر راندن که با دو علامت جمع یعنی «ان » فارسی و «ات » عربی جمع بسته اند؛ بنابراین معنای لغوی آن مولد فشار و حرکت بجلو بوسیله آب است. ( از دزی ج 1 ص 496 ).