رانده و مانده. [ دَ / دِ وُ دَ / دِ ] ( ترکیب عطفی ، ص مرکب ) کنایه از شخص بدبخت وامانده.- امثال :- رانده و مانده هفتاد و دو ملت ؛ از همه جا رانده ومانده. ( یادداشت مؤلف ).از اینجا رانده از آنجا مانده .