رامیز مهدی اِف ( ترکی آذربایجانی: Ramiz Ənvər oğlu Mehdiyev ) سیاستمدار و استاد اهل جمهوری آذربایجان است، که هم اکنون به عنوان رئیس آکادمی ملی علوم جمهوری آذربایجان فعالیت دارد. وی پیشتر رئیس نهاد ریاست جمهوری آذربایجان بود.
... [مشاهده متن کامل]
رامیز مهدی اف در ۱۷ آوریل سال ۱۹۳۸، در شهر باکوی آذربایجان شوروی سابق زاده شد. پدرش اصالتاً اهل شهرستان شرور جمهوری خودمختار نخجوان بود. وی در سال 1942 در جنگ جهانی دوم در جبهه کریمه کشته شد. دوران دشوار کودکی و آشفتۀ جوانی را به سرپرستی پدربزرگ مادریش حاجی بالا علی اف در نخجوان گذراند. او در «مکتب دریایی باکو» ( اکنون: آکادمی دولتی نیروی دریایی آذربایجان ) تحصیل گرفت و در سال ۱۹۵۷ دانش آموخته گردید.
رامیز مهدی اف همزمان با اینکه در سال ۱۹۵۷ به عنوان مهندسی دریا در «ناوگان دولتی نفتی دریای خزر» استخدام شد، در شعبه محلی کومسومول نیز حضور فعال تری یافت. در سال ۱۹۶۱ وارد دانشکده تاریخ دانشگاه دولتی آذربایجان شد. به دلیل فعالیت هایش در کومسومول مورد توجه مقامات حزب کمونیست آذربایجان شوروی قرار گرفت، به نحوی که در سال ۱۹۶۵ به مشاوری دانشجویان در «سازمان پیشگامان اتحاد شوروی به اسم ولادیمیر لنین» ارتقاء مقام یافت.
در آن بازه زمانی بود که، با حیدر علی اف، که اهل نخجوان بود و یک مقام بلندپایه در کاگ ب آذربایجان واقع در انتهای خیابان قرارگیری دانشگاه یادشده داشت، آشنا شد. در سال ۱۹۶۷، وی به دبیری شاخه کومسومول حزب کمونیست در آذربایجان رسید. او در سال ۱۹۶۸ وارد مقطع دکترای رشته فلسفه اجتماعی دانشگاه دولتی مسکو شد.
هنگامی که مهدی اف در دانشگاه درس می خواند، در سال ۱۹۶۹ حیدر علی اف به عنوان دبیرکل کمیته مرکزی حزب کمونیست آذربایجان انتخاب شد. با دفاع از پایان نامه خود، با عنوان ولادیمیر لنین در تعامل های ملی گرایی و فرصت طلبی، مهدی اف دکترای خود را در ماه مه سال ۱۹۷۲ دریافت کرد. بلافاصله به باکو بازگشت و به عنوان استاد به بخش کمونیسم علمی دانشگاه دولتی باکو استخدام شد. از سال ۱۹۷۲، وی در گروه کمونیسم علمی دانشگاه دولتی آذربایجان، ابتدا به عنوان معلم و سپس به عنوان معلم ارشد مشغول به کار شد. در سال ۱۹۷۴ بود که وی به عنوان سخنران بخش ایدئولوژی و تبلیغات و نیز دستیار رئیس کمیته علم و آموزش و پرورش حزب کمونیست آذربایجان تعیین شد. در سال ۱۹۷۸، به مقام دبیری کل اداره «۲۶ کمیسر باکو» رسید. در دسامبر سال 1993، رامیز مهدی اف برای دریافت درجۀ دکترای علوم فلسفه از رساله خود با عنوان «روابط بین الملل: مشکلات نظری و سیاسی» دفاع نمود.
... [مشاهده متن کامل]
رامیز مهدی اف در ۱۷ آوریل سال ۱۹۳۸، در شهر باکوی آذربایجان شوروی سابق زاده شد. پدرش اصالتاً اهل شهرستان شرور جمهوری خودمختار نخجوان بود. وی در سال 1942 در جنگ جهانی دوم در جبهه کریمه کشته شد. دوران دشوار کودکی و آشفتۀ جوانی را به سرپرستی پدربزرگ مادریش حاجی بالا علی اف در نخجوان گذراند. او در «مکتب دریایی باکو» ( اکنون: آکادمی دولتی نیروی دریایی آذربایجان ) تحصیل گرفت و در سال ۱۹۵۷ دانش آموخته گردید.
رامیز مهدی اف همزمان با اینکه در سال ۱۹۵۷ به عنوان مهندسی دریا در «ناوگان دولتی نفتی دریای خزر» استخدام شد، در شعبه محلی کومسومول نیز حضور فعال تری یافت. در سال ۱۹۶۱ وارد دانشکده تاریخ دانشگاه دولتی آذربایجان شد. به دلیل فعالیت هایش در کومسومول مورد توجه مقامات حزب کمونیست آذربایجان شوروی قرار گرفت، به نحوی که در سال ۱۹۶۵ به مشاوری دانشجویان در «سازمان پیشگامان اتحاد شوروی به اسم ولادیمیر لنین» ارتقاء مقام یافت.
در آن بازه زمانی بود که، با حیدر علی اف، که اهل نخجوان بود و یک مقام بلندپایه در کاگ ب آذربایجان واقع در انتهای خیابان قرارگیری دانشگاه یادشده داشت، آشنا شد. در سال ۱۹۶۷، وی به دبیری شاخه کومسومول حزب کمونیست در آذربایجان رسید. او در سال ۱۹۶۸ وارد مقطع دکترای رشته فلسفه اجتماعی دانشگاه دولتی مسکو شد.
هنگامی که مهدی اف در دانشگاه درس می خواند، در سال ۱۹۶۹ حیدر علی اف به عنوان دبیرکل کمیته مرکزی حزب کمونیست آذربایجان انتخاب شد. با دفاع از پایان نامه خود، با عنوان ولادیمیر لنین در تعامل های ملی گرایی و فرصت طلبی، مهدی اف دکترای خود را در ماه مه سال ۱۹۷۲ دریافت کرد. بلافاصله به باکو بازگشت و به عنوان استاد به بخش کمونیسم علمی دانشگاه دولتی باکو استخدام شد. از سال ۱۹۷۲، وی در گروه کمونیسم علمی دانشگاه دولتی آذربایجان، ابتدا به عنوان معلم و سپس به عنوان معلم ارشد مشغول به کار شد. در سال ۱۹۷۴ بود که وی به عنوان سخنران بخش ایدئولوژی و تبلیغات و نیز دستیار رئیس کمیته علم و آموزش و پرورش حزب کمونیست آذربایجان تعیین شد. در سال ۱۹۷۸، به مقام دبیری کل اداره «۲۶ کمیسر باکو» رسید. در دسامبر سال 1993، رامیز مهدی اف برای دریافت درجۀ دکترای علوم فلسفه از رساله خود با عنوان «روابط بین الملل: مشکلات نظری و سیاسی» دفاع نمود.
