رامی هندی. [ ی ِ هَِ ] ( اِخ ) شیخ خضر از شعرای قرن یازدهم هَ. ق. که همزمان با تسلط افاغنه بر صوبه بهار از سرزمین هند در شهر پتنه از آن منطقه سکونت داشت و تا پایان زندگی زناشویی نکرد. رامی در حدود سال 948 هَ. ق. تولد یافت و در سال 1027 هَ. ق. درگذشت. او را دیوانی است که دارای 6000 بیت شعر است. ( از الذریعة ج 9 بخش دوم ). و رجوع به میخانه چ لاهور ج 3 ص 574 شود.
فرهنگ فارسی
شیخ خضر از شعرای قرن یازدهم هجری که همزمان با تسلط افاغنه بر صوب. بهار از سرزمین هند در شهر پتنه از آن منطقه سکونت داشت و تا پایان زندگی زناشویی نکرد .
