رامکی
لغت نامه دهخدا
رامکی. [ م َ ] ( اِخ ) ابوالقاسم عبداﷲبن موسی بن رامک نیشابوری رامکی ساکن بغداد، که از عبداﷲبن احمدبن حنبل و ابومسلم کجی و دیگران حدیث شنید و حاکم ابوعبداﷲ از او روایت دارد. او در سال 743 هَ. ق. در بغداد درگذشت. ( از اللباب فی تهذیب الانساب ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید