رامهرمز شهرستان

دانشنامه آزاد فارسی

رامهُرْمُز، شهرستان
رامهُرْمُز، شهرستان
واقع در شرق استان خوزستان، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش های رامشیر و هفتگل با مرکزیت اداری شهر رامهُرمُز. از شمال به شهرستان مسجدسلیمان، از شرق به شهرستان باغ ملک و استان کهگیلویه و بویراحمد، از جنوب به شهرستان های امیدیه و بندر ماهشهر و از غرب به شهرستان اهواز محدود است. نواحی شرقی آن به ارتفاعات زاگرس ختم می شود و نواحی جنوبی و غربی آن را بخشی از دشت خوزستان تشکیل داده است. بلندترین کوه این شهرستان کوه قلعه نجف با ارتفاع ۱۷۶۵ متر است و رودخانه های تلخ، رامهرمز، آب سرتیوک، رود تنباکوکار، آب ابوالفارس و رودخانۀ جراحی آن را مشروب می کنند. اقلیم شهرستان رامهرمز در کوه های شرقی و شمالی نسبتاً معتدل و در دشت های مرکزی و غربی گرمِ مرطوب است و ازنظر بارندگی جزو نواحی خشک به شمار می آید. جمعیت شهرستان رامهرمز ۱۲۳,۹۳۰ نفر است (۱۳۸۰). مهم ترین آبادی های آن عبارت اند از هفتگل، رامشیر، مشراگه، و گزین. راه باغ ملک به بندر ماهشهر، راه بهبهان به اهواز، و نیز راه هفتگل به شوشتر و مسجد سلیمان، شبکۀ راه های ارتباطی آن را تشکیل می دهند. خرما، نیشکر، تنباکو، برنج، مرکبات و حبوبات از محصولات کشاورزی آن است. واسک و طاق نصرت از آثار تاریخی به جای مانده از روزگار ساسانیان این شهرستان است.

پیشنهاد کاربران

بپرس