رامنی. [ م َ ] ( اِخ ) ابواحمد حکیم بن لقمان ، که از ابوعبداﷲبن ابوحفص بخاری و دیگران روایت کرد. و ابوالحسن علی بن حسن بن عبدالرحیم قاضی از او روایت دارد. ( از اللباب فی تهذیب الانساب ).
رامنی. [ م َ ]( اِخ ) جزیره ای است در هندوستان که از آنجا کافور می آورند. ( ناظم الاطباء ). ازجزایر بحر هرکند. جزیره ای است که عده ای از شاهان درآن مسکن دارند و گویند وسعت آن هشتصد یا نهصد فرسخ است. ( از اخبار الصین و الهند ص 4 ). جزیره رامنی در او آبادانی بسیار است. ( نزهةالقلوب ج 3ص 230 ). جزیره رامنی درو آشیان سیمرغ است. ( نزهةالقلوب ج 3 ص 232 ):
که آنجای را رامنی نام بود
یکی خوش بهشت دلارام بود.
اسدی ( گرشاسبنامه ).