رامشگر، باقرخان (ح ۱۲۵۰ـ تهران ۱۳۳۸ق)
رامشگر، باقرخان
نوازندۀ ایرانی کمانچه. نواختن کمانچه را نزد موسی خان کاشی در اصفهان آموخت و بعد از آمدن به تهران و ازدواج با دختر میرزا حسینقلی، استاد معروف تار در عصر ناصری، از این استاد ردیف را فراگرفت و جزو خانوادۀ فراهانی ها شد که تدریس و اشاعه ردیف در موسیقی آن عصر، بیشتر در دست آنان بود. باقرخان همراه میرزا حسینقلی و درویش خان، نوازندگان تار، و خوانندگانی چون سید حسین طاهرزاده، اقبال آذر، دوامی، قربان خان، علی خان نایب السلطنه و نیز علی اکبر شاهی و میرزا اسدالله اتابکی؛ نوازندگان سنتور؛ در سه سفر جداگانه به لندن، و پاریس، و تفلیس رفت و صفحات متعددی ضبط کرد، روش نوازندگی او به شیوۀ هم عصران خود و متکی بر ردیف بود و در اجرای رِنگ های مخصوص ردیف نیز تخصص داشت.
رامشگر، باقرخان
نوازندۀ ایرانی کمانچه. نواختن کمانچه را نزد موسی خان کاشی در اصفهان آموخت و بعد از آمدن به تهران و ازدواج با دختر میرزا حسینقلی، استاد معروف تار در عصر ناصری، از این استاد ردیف را فراگرفت و جزو خانوادۀ فراهانی ها شد که تدریس و اشاعه ردیف در موسیقی آن عصر، بیشتر در دست آنان بود. باقرخان همراه میرزا حسینقلی و درویش خان، نوازندگان تار، و خوانندگانی چون سید حسین طاهرزاده، اقبال آذر، دوامی، قربان خان، علی خان نایب السلطنه و نیز علی اکبر شاهی و میرزا اسدالله اتابکی؛ نوازندگان سنتور؛ در سه سفر جداگانه به لندن، و پاریس، و تفلیس رفت و صفحات متعددی ضبط کرد، روش نوازندگی او به شیوۀ هم عصران خود و متکی بر ردیف بود و در اجرای رِنگ های مخصوص ردیف نیز تخصص داشت.