رامسر

گالش و کوهی گفته میشود. زبان طبری از علی آباد کتول استان گلستان تا رضوانشهر استان گیلان تکلم میشود. زبان طبری به گویش های کتولی و مازرونی و کوهی و تاتی و گیلکی و گالشی و الیکایی و شامرزایی و طالقونی و شمرونی و قصرانی و . . . تقسیم میشود. در طرائف المقال هم ذکر شده که مردم مازندران و گیلان از قوم طبری هستند و گیلان و مازندران بخشی از طبرستان هستند. از دوران باستان طبق سخن آریان و کوینت کورس از گرگان تا سپیدرود خاک ساتراپ تپوری بود که قوم تپوری در آن سکونت داشت و در غرب سپیدرود قوم کادوسی یعنی تالش ها سکونت داشتند. بارتولد و مادولونگ و بطلمیوس سکنه سرزمین دیلم و شرق گیلان را از قوم تپوری دانستند. قوم طبری به دسته های مازرونی و کوهی و کتول و گیلک و گالش و کرد و . . . تقسیم میشوند. مردمان طبری از کتول تا رضوانشهر گویش خود را کتولی و مازرونی و کوهی و تاتی و گیلکی و گالشی مینامند و در نواحی جنوبی تر گویش خود را طالقونی و شمرونی و الیکایی و شامرزایی مینامند.

نام این شهر رامسر نیست، سخت سر است، که سر سختانه با ناملایمات وضربات امواج سهمگین در یا وفشار کوه، در یک باریکه، ودوری از موطن اصلی گیلان، سرسختانه مقاومت می کند.
رامسر یکی از زیبا ترین شهرهای خاور میانه.
با مردمانی قهرمان، خونگرم، متمدن، گالش نشین، کاسی تبار.
نام قبلی ان سخت سر بود.
کاسبین. دریای همیشه کاسبین.