رامزپاشا.[ م ِ ] ( اِخ ) عبداﷲ رامز پاشا، از وزراء و گویندگان عهد سلطان محمودخان دوم بود. در سال 1189 هَ. ق. بهمراهی پدرش باسلامبول عزیمت کرد و بتحصیل دانش پرداخت. در سال 1213 هَ. ق. بسمت قاضی لشکر بمصر روانه شد. و پس از آن بنظارت اداره مهندسی و خزانه داری و ذیحسابی کل سپاه منصوب گشت. در جریان حادثه سال 1222به قواله تبعید ولی پیش از ورود به فلبه بوسیله نماینده علمدار مصطفی پاشا آزاد گردید و بحضور مصطفی پاشا وزیر فرستاده شد و با بازگشت به اسلامبول برتبه وزیر و مشاور مخصوص تعیین گشت و بدرجه کاپیتان پاشایی رسید. در انقلاب نیچری که بضدیت با او صورت گرفت ناچار متواری شد و در روسجق در خانه کدخدای علمدار پنهان گردید. در سال 1226 موقع بازگشت از راه طونه بوسیله سپاهیان خورشیدپاشا صدراعظم کشته و در قلعه یرکوکی ( زردک ) بخاک سپرده شد. او از گویندگان و ادبای معروف و منسوب به طریق مولانا بود. بیت زیر از اوست :
یوری وار مرغ دل زارکی یک توت رامز
یوقسه صیده سوز یلور غزه سی غمازسکا.( از قاموس الاعلام ترکی ج 3 ).
