رامانا مَهاریشی (۱۸۷۹ـ۱۹۵۰)(Ramana Maharishi)
رامانا مَهاریشی
(نام اصلی: وِنکاتارامان) حکیم تامیلی. به دنبال تجربه ای در خردسالی، که خود را در آستانۀ مرگ دید، چشم دلش به کنه نفس و روحی که جسم را پشت سر می گذارد باز شد. در ۱۷ سالگی به کوه مقدس آروناچالا رفت و به مراقبه نشست. یک آشرم (جامعۀ وقف خدمت خلق) گرد او شکل گرفت و مکتب او شهرت جهانی یافت. افزون بر هندیان، کسانی از غرب نیز به شنیدن سخنان او شتافتند و محضر او منشأ قصه های بسیاری دربارۀ توانایی حضور او در چند محل -در آنِ واحد- شد. او می گفت، چون ماهیت حقیقی نفس کشف شود همۀ تردیدهای روحی از میان می رود و این کشف از دو راه میسر است؛ با طرح این پرسش که «من کیستم؟» و پیوسته غور در آن، یا ترک نفس در خدمت عاشقانه به خلق خدا.
رامانا مَهاریشی
(نام اصلی: وِنکاتارامان) حکیم تامیلی. به دنبال تجربه ای در خردسالی، که خود را در آستانۀ مرگ دید، چشم دلش به کنه نفس و روحی که جسم را پشت سر می گذارد باز شد. در ۱۷ سالگی به کوه مقدس آروناچالا رفت و به مراقبه نشست. یک آشرم (جامعۀ وقف خدمت خلق) گرد او شکل گرفت و مکتب او شهرت جهانی یافت. افزون بر هندیان، کسانی از غرب نیز به شنیدن سخنان او شتافتند و محضر او منشأ قصه های بسیاری دربارۀ توانایی حضور او در چند محل -در آنِ واحد- شد. او می گفت، چون ماهیت حقیقی نفس کشف شود همۀ تردیدهای روحی از میان می رود و این کشف از دو راه میسر است؛ با طرح این پرسش که «من کیستم؟» و پیوسته غور در آن، یا ترک نفس در خدمت عاشقانه به خلق خدا.
wikijoo: رامانا_مهاریشی