رالیگ
لغت نامه دهخدا
رالیگ. ( اِخ ) سر والتر رالیگ از رجال نامی تاریخ انگلستان بود که در سال 1552 م. در قصبه هایس ناحیه دوونشیر بدنیا آمد. او مورد توجه خاص الیزابت قرار گرفت و با مردم ایرلند که سر به شورش برداشته بودند، مردانه جنگید. فکر تشکیل موسسه مهاجران در امریکای شمالی از اوست و در سال 1584 در ایالت ویرجینیا این مؤسسه را تشکیل داد. او شهرت و نفوذ روزافزونی کسب کرد و بارها بعضویت پارلمان بریتانیا برگزیده شد. ولی در زمان جنگ نفوذ و وجهه خود را از دست داد و باتهام سیاسی زندانی گردید و 12 سال درزندان ماند. پس از رهایی از زندان در سال 1616 بامریکای جنوبی مأموریت یافت و قسمتی از این سرزمین را بتصرف انگلستان درآورد. او اولاً باتهام ویران کردن بعضی از مستملکات اسپانیا که از طرف دولت مذکور بر ضداو اعلام جرم شده بود و ثانیاً باتهام دیگری محکوم بمرگ شد و در سال 1618 بناحق اعدام گردید. رالیگ در ادبیات نیز سهمی بسزا داشت و از آثار مهم او «تاریخ جهان » میباشد. ابتکار کشت توتون در ویرجینیا باو نسبت داده شده است. ( از وبستر ) ( قاموس الاعلام ترکی ج 3 ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید