رالف والدو امرسون، ( به انگلیسی: Ralph Waldo Emerson ) ( زادهٔ ۲۵ مه ۱۸۰۳، بوستون – درگذشته ۲۷ آوریل ۱۸۸۲، کنکورد ) فیلسوف و نویسنده آمریکایی بود. امرسون را پدیدآورنده مکتب تعالی گرائی آمریکا می دانند.
... [مشاهده متن کامل]
رالف والدو امرسن در روز ۲۵ مه ۱۸۰۳ در شهر بوستن در ایالت ماساچوست زاده شد. پدرش کشیشی از فرقه یونیتاریست ها بود و هنگامی که رالف والدو ده سال بیشتر نداشت، درگذشت. پس از مرگ پدر، عمه روشنفکر او، «مری مودی امرسن» به تعلیم و تربیت وی همت گماشت. امرسن در سال ۱۸۲۵ از دانشگاه هاروارد فارغ التحصیل و در سال ۱۸۲۶ موفق به دریافت مجوز کشیشی برای تبلیغ فرقه یونیتارینها شد. امرسن در سال ۱۸۲۹ به همکاری با کلیسای یونیتاری دعوت شد و در همان سال با «الن لوییزا تاکر» ازدواج نمود. «الن لوییز» دو سال پس از ازدواج درگذشت.
امرسن پس از مرگ همسرش راهی اروپا شد و طی سال های ۱۸۳۲ و ۱۸۳۳ با فلاسفه و نویسندگان و شاعران برجسته اروپایی مانند: توماس کارلایل، ویلیام وردزورث و ساموئل تایلر کلریج آشنا شد. امرسن در این سفر، تحقیقاتی پیرامون ایده آلیسم آلمانی و فلسفه هندی به عمل آورد که در نگارش های بعدی او مؤثر بود. او در زمینهٔ تغییر و تحول در تاریخ هم عقیده با توماس کارلایل بود مبنی بر اینکه تغییر در تاریخ و اجتماع توسط اشخاص بزرگ ایجاد می شود نه تودهٔ مردم.
او می گوید شما شخصیتهای بزرگی را مثل محمد پیامبر اسلام به من بشناسانید تا تأثیر آنهارا درتحول در تاریخ برای شما بازگو کنم.
پس از بازگشت از اروپا در سال ۱۸۳۵ با «لودیا جکسون» ازدواج کرد و در شهر کنکورد واقع در ایالت ماساچوست اقامت گزید. اولین کتاب او به نام «طبیعت»، در سال ۱۸۳۶ منتشر شد. این کتاب مجموعه ای از رسالات کوتاه فرهنگی - اجتماعی است که در آن به تشریح و تبلیغ زندگی بی آلایش و سازگار با سرشت انسان و محیط زیست او پرداخته است. تدریس رسالات «دانشمند آمریکایی» در سال ۱۸۳۷ و «خطاب به کالج الهیات» در سال ۱۸۳۸، به اخراج وی از دانشگاه هاروارد انجامید. برکناری وی از دانشگاه، سبب شهرت بیشتر و افزایش پیروان او شد. امرسن به عنوان رهبر ترانسندنتالیستها مورد قبول و احترام طرفدارانش قرار گرفت. وی با همکاری آموس برانسن الکوت، مارگرت فولر و هنری دیوید تورو در سال ۱۸۴۰ به نشر مجله میزان، ارگان ترانسندنتالیست ها، به عنوان مرکز پرورش و ارتباط عقاید پیشروِ متفکرانِ جدی در هر جامعه ای، اقدام نمود. این نشریه تا سال ۱۸۴۴ منتشر شد. از سال ۱۸۵۰ به بعد نوشتارهای امرسون با موفقیت بیشتری روبرو شد. مانند: روش زندگی - ۱۸۶۰ ( میلادی ) و جامعه و فرد - ۱۸۷۰ ( میلادی ) . امرسون استعداد ادبی و دوراندیشی فرهنگی خود را در تقریظ بر کتاب والت ویتمن به نام «برگ های علف»، به ثبوت رساند؛ او دربارهٔ ویتمن اشتهار جهانی وی را پیش بینی کرد. امرسن بارها در مقام پیشوای ادبی و مشوق فرهنگی نسل جوان شناخته شده است. وی به دانشمندان آمریکایی توصیه می کند که خود را از نفوذ عقاید اروپاییان حفظ نمایند. امرسون بانی مکتب جدیدی در فرهنگ آمریکا محسوب شده و آثار او تأثیر به سزایی بر مشاهیر رنسانس آمریکایی مانند: والت ویتمن، امیلی دیکنسون، ناتانیل هاوثورن، ادگار آلن پو و هرمان ملویل داشته است.
... [مشاهده متن کامل]
رالف والدو امرسن در روز ۲۵ مه ۱۸۰۳ در شهر بوستن در ایالت ماساچوست زاده شد. پدرش کشیشی از فرقه یونیتاریست ها بود و هنگامی که رالف والدو ده سال بیشتر نداشت، درگذشت. پس از مرگ پدر، عمه روشنفکر او، «مری مودی امرسن» به تعلیم و تربیت وی همت گماشت. امرسن در سال ۱۸۲۵ از دانشگاه هاروارد فارغ التحصیل و در سال ۱۸۲۶ موفق به دریافت مجوز کشیشی برای تبلیغ فرقه یونیتارینها شد. امرسن در سال ۱۸۲۹ به همکاری با کلیسای یونیتاری دعوت شد و در همان سال با «الن لوییزا تاکر» ازدواج نمود. «الن لوییز» دو سال پس از ازدواج درگذشت.
امرسن پس از مرگ همسرش راهی اروپا شد و طی سال های ۱۸۳۲ و ۱۸۳۳ با فلاسفه و نویسندگان و شاعران برجسته اروپایی مانند: توماس کارلایل، ویلیام وردزورث و ساموئل تایلر کلریج آشنا شد. امرسن در این سفر، تحقیقاتی پیرامون ایده آلیسم آلمانی و فلسفه هندی به عمل آورد که در نگارش های بعدی او مؤثر بود. او در زمینهٔ تغییر و تحول در تاریخ هم عقیده با توماس کارلایل بود مبنی بر اینکه تغییر در تاریخ و اجتماع توسط اشخاص بزرگ ایجاد می شود نه تودهٔ مردم.
او می گوید شما شخصیتهای بزرگی را مثل محمد پیامبر اسلام به من بشناسانید تا تأثیر آنهارا درتحول در تاریخ برای شما بازگو کنم.
پس از بازگشت از اروپا در سال ۱۸۳۵ با «لودیا جکسون» ازدواج کرد و در شهر کنکورد واقع در ایالت ماساچوست اقامت گزید. اولین کتاب او به نام «طبیعت»، در سال ۱۸۳۶ منتشر شد. این کتاب مجموعه ای از رسالات کوتاه فرهنگی - اجتماعی است که در آن به تشریح و تبلیغ زندگی بی آلایش و سازگار با سرشت انسان و محیط زیست او پرداخته است. تدریس رسالات «دانشمند آمریکایی» در سال ۱۸۳۷ و «خطاب به کالج الهیات» در سال ۱۸۳۸، به اخراج وی از دانشگاه هاروارد انجامید. برکناری وی از دانشگاه، سبب شهرت بیشتر و افزایش پیروان او شد. امرسن به عنوان رهبر ترانسندنتالیستها مورد قبول و احترام طرفدارانش قرار گرفت. وی با همکاری آموس برانسن الکوت، مارگرت فولر و هنری دیوید تورو در سال ۱۸۴۰ به نشر مجله میزان، ارگان ترانسندنتالیست ها، به عنوان مرکز پرورش و ارتباط عقاید پیشروِ متفکرانِ جدی در هر جامعه ای، اقدام نمود. این نشریه تا سال ۱۸۴۴ منتشر شد. از سال ۱۸۵۰ به بعد نوشتارهای امرسون با موفقیت بیشتری روبرو شد. مانند: روش زندگی - ۱۸۶۰ ( میلادی ) و جامعه و فرد - ۱۸۷۰ ( میلادی ) . امرسون استعداد ادبی و دوراندیشی فرهنگی خود را در تقریظ بر کتاب والت ویتمن به نام «برگ های علف»، به ثبوت رساند؛ او دربارهٔ ویتمن اشتهار جهانی وی را پیش بینی کرد. امرسن بارها در مقام پیشوای ادبی و مشوق فرهنگی نسل جوان شناخته شده است. وی به دانشمندان آمریکایی توصیه می کند که خود را از نفوذ عقاید اروپاییان حفظ نمایند. امرسون بانی مکتب جدیدی در فرهنگ آمریکا محسوب شده و آثار او تأثیر به سزایی بر مشاهیر رنسانس آمریکایی مانند: والت ویتمن، امیلی دیکنسون، ناتانیل هاوثورن، ادگار آلن پو و هرمان ملویل داشته است.
