[ویکی نور] «عبدالکریم بن محمد رافعی قزوینی» مشهور به امام الدین یا امام رافعی، مورخ، شاعر، محدث و فقیه شافعی، در سال 555 یا 557ق دیده به جهان گشوده و در سال 623ق دار فانی را وداع گفته است.
محل تولد وی مشخص نیست. او از شاگردان منتجبالدین قمی بود. در جامع قزوین حوزه تفسیر و حدیث داشت. او از حامد بن محمود خطیب رازی، ابوالخیر طالقانی، ابوالکرام همدانی، علی بن عبیدالله رازی، و عبدالعزیز خلیلی روایت کرده است.
حافظ عبدالعظیم از وی روایت کرده و ابوالثنا محمود طاووسی از وی اجازه روایت گرفته است. ابن صلاح گوید که در بلاد عجم ذوفنونی یگانه بود و او را از علمای عاملین شمرده اند.
وی قریحه شعری نیز داشت و اشعاری از او برجا مانده است. در قزوین درگذشت و همان جا دفن شد. صاحب «ریاض العارفین» وی را تحت عنوان رافعی نیشابوری و پدر وی، ابوسعید را تحت عنوان رافعی قزوینی آورده اند.
سال مرگ وی را 623ق ذکر کرده اند.
المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی
محل تولد وی مشخص نیست. او از شاگردان منتجبالدین قمی بود. در جامع قزوین حوزه تفسیر و حدیث داشت. او از حامد بن محمود خطیب رازی، ابوالخیر طالقانی، ابوالکرام همدانی، علی بن عبیدالله رازی، و عبدالعزیز خلیلی روایت کرده است.
حافظ عبدالعظیم از وی روایت کرده و ابوالثنا محمود طاووسی از وی اجازه روایت گرفته است. ابن صلاح گوید که در بلاد عجم ذوفنونی یگانه بود و او را از علمای عاملین شمرده اند.
وی قریحه شعری نیز داشت و اشعاری از او برجا مانده است. در قزوین درگذشت و همان جا دفن شد. صاحب «ریاض العارفین» وی را تحت عنوان رافعی نیشابوری و پدر وی، ابوسعید را تحت عنوان رافعی قزوینی آورده اند.
سال مرگ وی را 623ق ذکر کرده اند.
المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی
wikinoor: رافعی_قزوینی،_عبدالکریم_بن_محمد