رافائل لمکین

رافائِل لِمکین ( لهستانی: Rafał Lemkin؛ ۲۴ ژوئن ۱۹۰۰ – ۲۸ اوت ۱۹۵۹ ) حقوقدان لهستانی یهودی تبار بود که بیشتر برای وضع واژهٔ نسل کشی و آغاز کنوانسیون منع و مجازات جرم نسل کشی شناخته شده است. لمکین واژهٔ نسل کشی را در سال ۱۹۴۳ از genos ( خانواده، قبیله، یا نژاد به یونانی ) و - cide ( کشتن به لاتین ) ساخت.
لمکین در ۲۴ ژوئن ۱۹۰۰ در بزوودنه، دهکده ای در ولکوویسکی آویزد، فرمانداری گرودنو، در امپراتوری روسیه ( بلاروس کنونی ) متولد شد. [ ۱] وی در یک خانواده یهودی لهستانی در یک مزرعه بزرگ در نزدیکی واوکویسک بزرگ شد و یکی از سه فرزند جوزف لمکین و بلا نیوز پومرانز بود. پدرش یک کشاورز و مادرش یک ادیب، نقاش، زبان شناس و دانشجوی فلسفه با مجموعه بزرگی از کتابها در زمینه ادبیات و تاریخ بود. لمکین و دو برادرش ( الیاس و ساموئل ) نرد مادرشان درس خانگی خواندند. [ ۲]
از زمان جوانی، لمکین علاقمند به بررسی موضوع قساوتها بود و غالباً از مادرش در مورد حوادث تاریخی نظیر غارت کارتاژ، حمله و فتوحات مغول و آزار و شکنجه قوم اوگنو سؤال می کرد. [ ۳] [ ۴] لمکین ظاهراً، در سن ۱۲ سالگی، با خواندن کتاب هوس های امپراتور نوشته هنریک سینکیه ویچ، به ویژه بخشی که نرون مسیحیان را جلوی شیرها انداخت، با مفهوم جنایات جمعی روبرو شد. در مورد این داستان ها، لمکین نوشت: «یک رشته خون از صحنه روم از طریق چوبه دار فرانسه به قتلگاه بیالیستوک هدایت شد». لمکین از طریق نوشته های خود، اعتقادی اساسی، که در تفکر او در طول زندگیش به وجود آمده، را نشان می دهد: رنج یهودیان در شرق لهستان بخشی از الگوی بزرگتری از بی عدالتی و خشونت بود که در طول تاریخ و در سراسر جهان وجود داشت. [ ۵]
مزرعه خانوادگی لمکین در منطقه ای واقع شده بود که در آن جنگ بین نیروهای روسی و آلمانی در طول جنگ جهانی اول رخ داد. خانواده او قبل از پناه گرفتن، در جنگلی در همان نزدیکی کتاب ها و اشیا قیمتی خود را دفن کردند. در طول جنگ، آتش توپخانه خانه آنها را ویران کرد و نیروهای آلمانی محصولات و اسب و دام آنها را تصرف کردند. برادر لمکین ساموئل سرانجام بر اثر سینه پهلو و سوء تغذیه درگذشت در حالی که خانواده در جنگل باقی مانده بودند. [ ۶]
وی پس از فارغ التحصیلی از یک مدرسه تجارت محلی در بیاویستوک، تحصیل زبان شناسی را در دانشگاه ژان کازیمیر ( لووف فعلی اوکراین ) آغاز کرد. او چند زبانه بود، به ۹ زبان مسلط بود و چهارده زبان را درحد خواندن می دانست. [ ۷] اولین کتاب منتشرشده او ترجمه رمان نوه من مریمکا نوشته حییم نحمان بیالیک از عبری به لهستانی در سال ۱۹۲۶ بود. در بیاویستوک بود که لمکین پس از اطلاع از نسل کشی ارامنه در امپراتوری عثمانی، و بعداً تجربه آشوریان درعراق و قتل عام آنها در طی کشتار سمیل در سال ۱۹۳۳ به قوانین علیه جنایات دسته جمعی علاقه مند شد. [ ۸]